Spektakl ten jest historią mądrego szaleńca, wyśmiewanego, oszukiwanego, wplątanego w małżeństwo z kobietą, która już jest w ciąży. Aktorzy grają na tle obrazu M. Chagalla używając bardzo niewielu prostych rekwizytów. Główny bohater jest człowiekiem dla którego świat składa się z samych kłamstw. Dlatego też stale towarzyszy mu pytanie, czy świat w którym żyje rzeczywiście jest prawdziwy i czy niebo nie jest światem prawdy? Swoje przezwisko Głupek ? jak i wiele innych (osioł, gamoń, kiep itp.) zyskał dzięki swojej bezgranicznej ufności w człowieka, wiary w niego i wyrozumiałości. Powtarzał zawsze: "Bądź raczej głupcem przez wszystkie lata, niż nikczemnikiem przez godzinę". Wyznawał też zasadę, że: "nie ma rzeczy nieprawdopodobnych. Jeśli coś się wydarzy z jednym człowiekiem, to wydarzy się z drugim, jeśli nie dziś to jutro, za rok, albo i za sto lat. A cóż za różnica! Najbardziej zmyślona historia ma w sobie źdźbło prawdy!". Przekonany o tym, iż czas odejść stwierdza: "TAM nawet Gimpla nie można oszukać...".

Tłumaczenie tekstu: Ludwik Górski
Adaptacja i reżyseria: Stanisław Michno
Muzyka: tradycyjne i klasyczne melodie żydowskie
Obsada: Stanisław Michno, Wojciech Michno, Anna Dzierża