„Świr”
MONODRAM WEDŁUG POEZJI ANNY ŚWIRSZCZYŃSKIEJ
W wydanym pośmiertnie tomie poetka zamieściła cykl Wiersze o ojcu i matce, w którym przejmująco opisała swoje dzieciństwo, przeżyte w biedzie. Jako córka niezrozumianego malarza Jana Świerczyńskiego po latach powraca z Hassliebe (Nienawidzę ojca obrazów. / Jest w nich nasza nędza, powiada w wierszu mam jedenaście lat) do obrazów ojca, tłumaczy go, broni przed oskarżeniami o szaleństwo, rozważa wątek niezrozumianych geniuszy i artystów-nędzarzy. Ten autobiograficzny cykl stanowi w spektaklu punkt wyjścia, pokazujący buddyjską empatię poetki, stającej po stronie wykluczanych, poniżanych i biednych. Szczególnym przejawem takiego współczującego spojrzenia są wiersze o afrykańskich kobietach z tomu stylizacji na „poezję murzyńską” pt. Czarne słowa, a także odczytywany zwykle (i słusznie) jako „protofeministyczny” tom Jestem baba. Opowiedziane tam monologi różnych kobiet mają pewną cechę wspólną, układającą się w „kobiecy los” – są to kobiety z obszarów ekonomicznie nieuprzywilejowanych, głównie ze wsi. W galerii tych kobiecych postaci są także wariatki z krakowskich Plant, bezdomne żebraczki, stare siwe kobiety przeżywające miłość swojego życia. Forma monodramu pozwala odejść od dosłowności tych przedstawień rozmaitych przejawów „kobiecego losu”, a podążyć w stronę metafory: kobiety w różnym wieku i o różnym statusie mogą na mocy wspólnego „kobiecego doświadczenia” odnaleźć się w rozmaitych istnieniach poszczególnych. W tej mierze projekt Świrszczyńskiej, który spektakl rekonstruuje, pozostaje bliski wczesnym nurtom feminizmu z lat 60. i 70.
Sceniczna formuła spektaklu – „teatr ubogi” – zostanie wzbogacona przez korespondujące projekcje video, realizowane w krakowskich plenerach, m.in. na Plantach.

Dramaturgia i reżyseria: Piotr Sobolczyk
Asystentka reżysera: Katarzyna Ożgo
Projekcja video, światło, dźwięk: Marcin Matera
Miejsce wydarzenia: Śródmiejski Ośrodek Kultury, ul. Mikołajska 2, Kraków
Wstęp wolny


Projekt realizowany ze środków Gminy Miejskiej Kraków.